♥ ... ปลาเข็มไปโรงเรียนวันแรก T.T

และแล้วก็ถึงวันเปิดเรียนเทอม ๒ ของภาคการศึกษานี้ของเด็กเตรียมอนุบาล โรงเรียนสารสาสน์ฯ ปลาเข็มอายุตอนเข้าเรียนนี้ ๒ขวบ ๗เดือนพอดี กว่าจะมาถึงวันนี้ได้ปลาเข็มผ่านการเตรียมตัวการช่วยเหลือตัวเองมาพอสมควร การฝึกบอกอึฉี่ได้, การแปรงฟันเอง(แบบสะอาดหรือปล่าวไม่รู้แต่ท่าทางพอไหว^^), และก็การทานข้าวด้วยตัวเองแบบกระจายน้อยที่สุด ป่าปี๊ก็เพิ่งรู้เหมือนกันว่ากว่าเด็กคนหนึ่งจะโตมาช่วยเหลือตัวเองได้นั้นมีเรื่องง่ายๆเยอะแยะเลยที่ต้องฝึกกัน การเตรียมการเบื้องต้นเกิดขึ้นย้อนหลังไป เกือบปี ตอนคริสมาสปีก่อน ปลาเข็มรู้ว่าพรุ่งนี้เขาจะได้เที่ยวไปงานคริสมาส ที่โรงเรียน เพราะเป็นปีแรกที่พี่ชาย พี่มาร์คเข้า โรงเรียนและจะมีการแสดงของเด็ก ปลาเข็มไปเที่ยวโรงเรียนเป็นครั้งแรกกับป้าของเขา ด้วยความสนุกสนาน กลับมามีเรื่องเล่าให้ป่าปี๊ กับ ม่ามี๊ฟังเยอะแยะไปหมดเลย ^^

"เข็มไปคริส-สะ-มัสมาด้วยละป่าปี๊ ^^ <หน้าตาบอกความสุขเต็มเปี่ยม>

จากวันนั้นเขาก็จะดีใจทุกครั้งที่ถ้าหากมีใครสักคนพูดคำว่า "จะพาโรงเรียน" กับ "ไปคริสมาส" ส่วนนี้เป็นเรื่องของการสร้างทัศนคติที่ดีเกี่ยวกับ โรงเรียนให้ปลาเข็มได้รับรู้ ไม่มีการยัดเยียด ถ้ามีโอกาสก็มักจะเล่าสิ่งดีๆหรือสิ่งที่สนุกๆ เกี่ยวกับโรงเรียน ให้เข็มฟังเรื่อยๆ


ภาพคุณป้าๆ บางส่วนที่มาให้กำลังใจวันแรกในการไปโรงเรียนของปลาเข็ม^^ คุณลุงคุณป้าท่านที่เหลือโทรกันมาสอบถามผลลัพท์และเอาใจช่วยกันตลอดทั้งเช้าวันแรก

<คุณป้าอ้อยทิพย์ - คุณป้าผู้เลี้ยง ผู้ร่วมสร้างพฤติกรรมดีๆให้ปลาเข็มตลอดเวลาที่พ่อแม่ไม่อยู่>

<คุณป้าจีบ คุณป้าผู้มีแต่ความรักและเอ็นดูปลาเข็มตลอด แม้ในเวลาน่าตีที่สุดก็ตาม>


ครั้งหนึ่งป่าปี๊เคยฟังสัมภาษณ์อ.เจิมศักดิ์ เกี่ยวกับการเลี้ยงลูกอยู่ตอนหนึ่งและรู้สึกประทับใจกับสิ่งที่ อ.เจิมศักดิ์กับภรรยาเขาได้วางแผนกัน คือ อ.เจิมศักดิ์บอกว่า ตอนลูกสาวเขายังเล็กๆ อาจารย์จะหาโอกาสพาลูกสาวไปเล่นที่สนามเด็กเล่นของ โรงเรียนในวันไหนก็ได้ที่มีเวลาว่าง พอเล่นสักพักหนึ่งก็จะชวนกันกลับบ้าน พร้อมกับระหว่างทางจะสอบถามเจ้าลูกสาวว่า "เป็นอย่างไรบ้าง สนุกไหม ชอบหรือปล่าว " "คราวหน้ามาโรงเรียนอีกไหมลูก" ทำอยู่หลายครั้งผลที่ได้รับคือ ลูกสาวของอาจารย์นั้นเป็นเด็กที่รัก โรงเรียนมาก ตื่นไปโรงเรียนได้โดยไม่ยากเย็น


วันที่ ๒๖ ตค. ๕๓ หกโมงเช้า ม่ามี๊ปลุกปลาเข็มไปอาบน้ำอย่างนุ่มนวล โชคดีสิ่งหนึ่งคือปลาเข็มจะไม่ใช่เด็กที่ตื่นมาแล้วร้องไห้โยเย เขาจะตื่นมาแล้วจะยิ้มหวาน "กู้ด มอนิ่งนะ ป่าปี๊ ม่ามี๊" ทุกวัน ^^ แต่อย่างที่เคยเล่าให้ฟังครับว่า ปลาเข็มจะไม่ชอบใส่กระโปรง ดังนั้นชุดนักเรียนที่เป็นชุดกระโปรงนั้นกว่าจะใส่ได้นั้นเข้าขั้นที่จะต้องทั้งปลอบ ทั้งบิ้วกันอยู่นาน ประกอบกับเช้าวันแรก จะมีบรรดาพี่ชายแสนรักของปลาเข็มมานั่งรถไปด้วยกัน จึงทำให้การแต่งตัวผ่านไปได้ แบบทุลักทุเลนิดหน่อย ม่ามี๊ป้อนข้าวในรถไปด้วย ป่าปี๊ขับรถไป (เราหยุดงานกันทั้งคู่) โรงเรียนอยู่ไม่ห่างจากบ้านมากนักใช้เวลาไม่นานก็ถึง


ป่าปี๊ไปจอดรถเสร็จวิ่งตามมา พบว่า ปลาเข็มหายเข้าไปเล่นอยู่กับเพื่อนๆ ในห้องเรียนเรียบร้อยแล้ว ไม่มีการเสียน้ำตาสักกะหยด ^^ เราทั้ง๒ ยังไม่เบาใจเพราะรอบบริเวณ เซอร์ราวน์ไปด้วยเสียงร้องไห้บ้าง เสียงกรี๊ดบ้าง ระงมเต็มไปหมดทั้งอาคารของ เตรียมอนุบาล อาจารย์บอกให้คุณพ่อคุณแม่ไปก่อน แล้วค่อยกลับมารับเกือบๆ เที่ยง

ประมาณ ๑๑โมงครึ่งเราก็กลับมาถึง โรงเรียน พบว่าที่บริเวณลานจอดหน้าอาคารเตรียมอนุบาล รถที่เคยจอดกันแน่นบางตาลงไปมาก "อ้าว เขามารับเด็กๆ กันไปแล้วเหรอ?" ป่าปี๊กับม่ามี๊จึงรีบขึ้นไปที่ห้อง ซึ่งพบว่ายังมีผู้ปกครองยืนรอรับลูกอยู่ สองคนเท่านั้น มองข้ามไหล่ผู้ปกครองที่ยืนหน้าออกันหน้าประตูเข้าไปก็เห็นภาพเจ้าเข็มกำลัง มายืนรอจ่อ มองหาพ่อแม่ตัวเองอยู่....

Moment นี้ ส่วนตัวแล้วผมรู้สึก "เศร้า" สงสารปลาเข็ม พาลคิดถึงผู้ปกครองท่านอื่น ที่อาจติดงานหรือภารกิจอะไรสักอย่างแล้วไปรับลูกที่โรงเรียนสายหรือผิดเวลา

กลับมาที่ปลาเข็มดีกว่า ^^ .. ปลาเข็มร้องเรียกป่าปี๊ และพยามเดินฝ่าเพื่อนๆเขาออกมาหาป่าปี๊ด้านนอก ฉากนี้ปลาเข็มน้ำตาซึมเลย กอดกันแน่นเลย "ดีใจ เหมือนลูกห่างไปไหนไกลๆเลย" <เว่อร์จริงๆเลยป่าปี๊ ๓ชั่วโมงก่าๆ เอง ^_^> คุณครูน้อยบอกว่า "ปลาเข็มน่ารักมาก เล่นเพลินเลย จนมานึกได้อีกทีว่าตัวเองมีพ่อแม่มาด้วย แล้วตอนนี้ไปไหน ?!? ตอนนั้นแหละ เลยได้ร้องไห้กัน


"เข็มรักป่าปี๊" <ปกติจะพูดคำนี้เวลาทำอะไรผิด แล้วมาอ้อน ไม่ให้ถูกลงโทษ>




วันนึง เมื่อหนูโตขึ้นและได้อ่านบันทึกนี้ หนูจงรู้ไว้นะลูกว่า "ป่าปี" "ม่ามี๊" ตั้งใจที่จะมีลูกอย่างหนู กับน้องนะครับ...

ป่าปี๊ กับ ม่ามี๊ ภูมิใจในตัวปลาเข็มนะ และปรารถนาให้หนูเป็นพี่สาวที่น่ารัก ดูแลน้องปลาทู และดูแลกันและกันตลอดไปนะคะ จำไว้เสมอนะลูกว่าเราจะไม่ทิ้งกันและกันนะ ไม่ว่าในต่อไปใครจะโตไปหนูจะไปเป็นอะไร จะร่ำรวย หรือยากจน "

"่ป่าปี๊ กับ ม่ามี๊" (๒๗ ต.ค.๕๓)



ที่สนามเด็กเล่นในโรงเรียน

หัดเล่นชิงช้าตามการ์ตูนเรื่อง สายลับ OSO "ขั้นที่ ๑!!"

ปีนเข้าไปลูก ^^


ม่ามี๊ ^^ กลับบ้านไปหาน้องทู กัน