"อาบน้ำแล้วสบายตัว สบายหัว หนูหมั่นสระผม"
" ตัดเล็บ ที่มันแหลมคม ตัดเล็บที่มันแหลมคม "
"ปากหอมน่าชม เพราะหนูแปรงฟัน"
เนื้อเพลงนี้เป็นเพลงของเด็ก ป.๑ ที่พี่คูนสอนป่าปี๊ไว้ตั้งแต่ปลาเข็มเพิ่งเกิด ป่าปี๊จะใช้เป็นเพลงเก่ง ในการสระผมให้ปลาเข็ม เป็นเทคกะนิค ที่พอช่วยลดความกังวลของปลาเข็มในขณะนอนหงายเวลาที่ป่าปี๊ จับ ปลาเข็ม สระผม แล้วปลาเข็มกลัว น้ำหรือฟองสบู่เข้าตา ได้เป็นอย่างดี และเพลงเดียวกันนี้ ป่าปี๊ ก็เอาไว้ใช้กับน้องปลาทู เวลาม่ามี๊ ไม่อยู่ ผลัดไปทานข้าว อยู่แต่ป่าปี๊ น้องปลาทูจะร้องลั่นบ้าน เรียกม่ามี๊ให้กลับมาหาเป็นการด่วน
เพลงนี้ก็สามารถใช้สะกด ให้ปลาทู งง เงียบลงได้พักนึงเวลาได้ยินเพลงนี้ โดยเพลงนี้ขึ้น ปลาเข็มก็จะมาช่วยร้องเป็น คอรัส ในทันที ^^
และเมื่อปลาทูจับทางได้ว่า สัมผัสการอุ้ม กับ กลิ่นที่ผิดไปจากเดิม เพลงอะไรก็เอาไม่อยู่ จะแสดงความไม่พอใจออกมาลั่นบ้าน แต่ก็แปลก เมื่อ ม่ามี๊ แว๊บกลับมา อุ้มเขาปั๊บ! ปลาทู ก็ เงียบ ปุ๊บ !
"ไอ้ปลาทู นี่ม้นลูกแม่ นี่หว่า " ป่าปี๊ พึมพำ...
ป่าปี๊ เข็ม..จา..รัก..น้อง คะ
หน้าตาที่เปลี่ยนไปเรื่อย ๆ ตอนนี้ ๑๔วัน
ฮาวๆๆๆๆ
กิน กับ นอน ทั้งวันคะ
ตอนนี้ปลาเข็ม ค่อยปรับตัวกับการมีน้องปลาทูได้มากขึ้นแล้ว มักจะอยาก อยู่ใกล้ๆ น้อง ใกล้มากจนมีอยู่ทีหนึ่ง ตัวเองนอนกินนมขวดอยู่ใกล้ๆ แต่อยากมีส่วนเชื่อมต่อประสานกันกับแม่และน้อง เลยเอาขาไปวางบนหัวน้อง เหมือนที่เวลานอน มักจะเอาขาไปพาดพุงป่าปี๊ด้วยให้โกลาหล กันไป .... และ เวลาน้องร้องไ้ห้ ก็จะมายืนเอาใจช่วย มองน้องอยู่ใกล้ๆ แล้วคอยถามว่า
"น้อง มาน ร้อง ไห้ เหรอ ปี๊ " "น้อง จะ กิน นม เหรอ ปี๊ "
แต่ถึงจะรักน้องมากขนาดไหน กฎความปลอดภัยก็ยังคงต้องมาก่อน คือ การที่จะไม่ปล่อยให้ เด็ก ๒คนนี้ อยู่ด้วยกันโดยลำพังเด็ดขาด เหตุการณ์สมมุติ ถูกยกขึ้นโดยป่าปี๊คือ
"ในกรณีที่ม่ามี๊ มีอาการปวดปุ๊ ปุ๊ นะ สิ่งที่ต้องทำคือ พาปลาเข็มไป ปุ๊ๆ กับมี๊ในห้องน้ำด้วยเลยนะ" ^^
"ปลาทู เอาหมอนข้าง กันสองข้าง ก็พอ ไม่หนีไปไหนแน่นอน ...อิอิ..
" ตัดเล็บ ที่มันแหลมคม ตัดเล็บที่มันแหลมคม "
"ปากหอมน่าชม เพราะหนูแปรงฟัน"
เนื้อเพลงนี้เป็นเพลงของเด็ก ป.๑ ที่พี่คูนสอนป่าปี๊ไว้ตั้งแต่ปลาเข็มเพิ่งเกิด ป่าปี๊จะใช้เป็นเพลงเก่ง ในการสระผมให้ปลาเข็ม เป็นเทคกะนิค ที่พอช่วยลดความกังวลของปลาเข็มในขณะนอนหงายเวลาที่ป่าปี๊ จับ ปลาเข็ม สระผม แล้วปลาเข็มกลัว น้ำหรือฟองสบู่เข้าตา ได้เป็นอย่างดี และเพลงเดียวกันนี้ ป่าปี๊ ก็เอาไว้ใช้กับน้องปลาทู เวลาม่ามี๊ ไม่อยู่ ผลัดไปทานข้าว อยู่แต่ป่าปี๊ น้องปลาทูจะร้องลั่นบ้าน เรียกม่ามี๊ให้กลับมาหาเป็นการด่วน
เพลงนี้ก็สามารถใช้สะกด ให้ปลาทู งง เงียบลงได้พักนึงเวลาได้ยินเพลงนี้ โดยเพลงนี้ขึ้น ปลาเข็มก็จะมาช่วยร้องเป็น คอรัส ในทันที ^^
และเมื่อปลาทูจับทางได้ว่า สัมผัสการอุ้ม กับ กลิ่นที่ผิดไปจากเดิม เพลงอะไรก็เอาไม่อยู่ จะแสดงความไม่พอใจออกมาลั่นบ้าน แต่ก็แปลก เมื่อ ม่ามี๊ แว๊บกลับมา อุ้มเขาปั๊บ! ปลาทู ก็ เงียบ ปุ๊บ !
"ไอ้ปลาทู นี่ม้นลูกแม่ นี่หว่า " ป่าปี๊ พึมพำ...
ป่าปี๊ เข็ม..จา..รัก..น้อง คะ
หน้าตาที่เปลี่ยนไปเรื่อย ๆ ตอนนี้ ๑๔วัน
ฮาวๆๆๆๆ
กิน กับ นอน ทั้งวันคะ
ตอนนี้ปลาเข็ม ค่อยปรับตัวกับการมีน้องปลาทูได้มากขึ้นแล้ว มักจะอยาก อยู่ใกล้ๆ น้อง ใกล้มากจนมีอยู่ทีหนึ่ง ตัวเองนอนกินนมขวดอยู่ใกล้ๆ แต่อยากมีส่วนเชื่อมต่อประสานกันกับแม่และน้อง เลยเอาขาไปวางบนหัวน้อง เหมือนที่เวลานอน มักจะเอาขาไปพาดพุงป่าปี๊ด้วยให้โกลาหล กันไป .... และ เวลาน้องร้องไ้ห้ ก็จะมายืนเอาใจช่วย มองน้องอยู่ใกล้ๆ แล้วคอยถามว่า
"น้อง มาน ร้อง ไห้ เหรอ ปี๊ " "น้อง จะ กิน นม เหรอ ปี๊ "
แต่ถึงจะรักน้องมากขนาดไหน กฎความปลอดภัยก็ยังคงต้องมาก่อน คือ การที่จะไม่ปล่อยให้ เด็ก ๒คนนี้ อยู่ด้วยกันโดยลำพังเด็ดขาด เหตุการณ์สมมุติ ถูกยกขึ้นโดยป่าปี๊คือ
"ในกรณีที่ม่ามี๊ มีอาการปวดปุ๊ ปุ๊ นะ สิ่งที่ต้องทำคือ พาปลาเข็มไป ปุ๊ๆ กับมี๊ในห้องน้ำด้วยเลยนะ" ^^
"ปลาทู เอาหมอนข้าง กันสองข้าง ก็พอ ไม่หนีไปไหนแน่นอน ...อิอิ..
น่ารักจังเลยครับ ทั้งปลาเข็ม และปลาทู
ตอบลบอยากมีลูกและครอบครัวที่น่ารักแบบนี้มากมาก