[๑ขวบ ๑๐เดือน] "ม่ามี๊ มี หนวด ม่าย..."

เป็นผลจากการสอนให้เขารู้จักอวัยวะต่างๆ บนร่างกาย เช่น ตา คิ้ว หู จมูก แก้ม ปาก คาง และรวมไปถึง..หนวด ด้วย ในเวลาเช้าตรู่ที่ยังไม่ใช่เวลาตื่นของปี๊ และมี๊ นั้น บ่อยครั้งที่เธอจะตื่นขึ้นมาเล่น และชวนเล่น .. ซึ่งแน่นอน เดาได้ไม่ยาก "ปี๊ กับ มี๊ ม่ายตื่น อยากนอนต่อ"

ถึงแม้ว่า จะได้เคยอ่านหนังสือเลี้ยงลูก และหนังสือธรรมะสำหรับพ่อแม่หลายๆ ฉบับ ที่พอจะทราบว่า เวลาเช้าตรู่นี่แหละ เป็น "quality time" อีกหนึ่งช่วงเวลาของการสอนลูก .. ในหนังสือ บอกว่า เวลาเช้าที่เขาตื่นมาใหม่ๆ นั้น สภาวะจิตใจของเขาจะผ่องใส พร้อมรับและจำข้อมูลอย่างเต็มที่.... จึงเป็นเวลาที่ดีที่ควรให้ความสนใจหาข้อมูลที่ดีมาใส่ให้กับเขา..

สังเกตเอง .. ว่า การสอนตา คิ้ว หู จมูก ปากนั้น จะสอนกันเวลาที่อยู่กันที่บนเตียง ชี้โน้น ชี้นี้ ไปเรื่อย...

และเช้านี้ ปลาเข็ม เกิดความสงสัย ในขณะที่กำลัง ไล่ เรียก อวัยวะ ตามร่างกาย ..

" ป่าปี๊... คิ้วนะ ..(ยิ้มด้วย)"

"ป่าปี๊ นี่ตานะ..(ยิ้มดีใจ)."

"ปี๊ นี่ จมูก นะ.(ยิ้ม).."

"ป่าปี๊ นี่ ปากนะ ...(ยิ้ม)"

"ป่าปี๊ ..นี่ คาง (ยิ้มหวาน)"

"ป่าปี๊ ...หนวดดดดด (ลากเสียงยาวและยิ้ม)"

ปลาเข็มดูคล้ายนึกอะไรแป๊บนึง แล้วถามว่า

"แล้ว ม่ามี๊ มีหนวด ไหม?!?" ....และไม่ได้เป็นสิ่งแรกที่เขาสงสัย

"ปี๊มี...นม ..ด้วย... นมปี๊ จิน.(กิน)ได้มั๊ย?" พร้อมกับเอานิ้วชี้มาจิ้มๆ...