เด็กน้อย กับภาพที่เขาวาด

โรงเรียนของหนู ไม่ไกลจากกรุงเทพเลย แต่ยังขาดแคลนมาก

ในสมัยที่ผมทำงานอยู่กับบริษัทในกลุ่มเครือยูทีซี (UTC Crop-USA) เราจะมีโอกาสได้ทำกิจกรรมร่วมกันในหมู่บริษัทที่มีบริษัทแม่เดียวกันอยู่ตลอดทั้งปี และหนึ่งในกิจกรรมที่ต้องยกเครดิตให้กับแม่งานหลัก ทีมกิจกรรมจาก บจก.แคเรียร์ ประเทศไทย ที่สร้างโปรเจคต้นแบบน่าสนใจมากๆชื่อว่า “Green Shoot” ที่สนับสนุนโรงเรียน และพัฒนาเด็กเล็ก (ชั้นประถม) กิจกรรมแบบนี้ในบริษัทอื่น ก็คงรวมเรียกว่าเป็นโปรเจค CSR ที่ตอบแทนสังคมส่วนหนึ่งนะครับ

ขอแตะรายละเอียดของกิจกรรมภาพกว้าง นิดเดียวนะครับ ว่าโครงการนี้มีอะไรให้เด็กได้เรียนรู้บ้าง ในหนึ่งโปรเจ็คเราจะรีโนเวทห้องเรียน โต๊ะเก้าอี้ ทาสีให้ใหม่ ติดแอร์ห้องที่โรงเรียนกำหนด(ประมาณ 3-4ตัว) และติดเครื่องกรองน้ำประปาตู้ใหญ่ ให้เด็กครูอาจารย์ ได้ไว้ใช้ดื่ม วันกิจกรรมหลัก อันเป็นวันหลังจากส่งมอบห้องเรียนแล้ว จะเป็นวันกิจกรรมรวมในลักษณะที่เป็นการละลายพฤติกรรมทั้งของพี่ๆ ที่มาร่วมช่วยกิจกรรม กับทั้งน้องๆในช่วงเช้า พอบ่ายๆ จะเป็นการเข้าฐานกิจกรรมโดยแบ่งเป็นทีมๆ ซึ่งฐานกิจกรรมจะเกี่ยวกับการเรียนรู้ของพวกเขาเช่น ฐานแปรงฟัน ที่จะสอนวิธีการแปรงฟันที่ถูกต้องให้กับอนาคตของชาติเรา พร้อมกับแจกอุปกรณ์ให้ติดกลับบ้านไปด้วย ฐานวิทยาศาสตร์, ฐานการทำขนม

สิ่งที่ผมได้เรียนรู้จากพักกลางวันวันนั้น คือ "ก๊วยเตี๋ยว" เป็นเมนูสุดยอดปรารถนาของเด็กทุกคนด้วยในวันนั้นนะครับ ผมก็ด้วย .. ^__^

ภาพจากกิจกรรมกรีนชู้ด(ผมถ่ายตอนนั่งอยู่ในกลุ่มที่เขาแบ่งกับน้องๆ)

และต่อมาเป็นฐานที่ผมไปร่วมดูแลน้อง คือ ฐานระบายสี ฟังดูไม่น่ามีอะไรใช่ไหมครับ เราแจกกระเป๋าผ้ารูดปิดปากถุงได้ และใช้สะพายหลังเป็นเป้ได้สีขาวเกลี้ยงๆ เรามีสีเทียนหลากหลายสี เราเปิดให้เด็กๆ วาดสิ่งที่เขาอยากวาดลงไป โดยใช้สีเทียนชนิดพิเศษที่ ภายหลังเราจะไปตากแห้ง และ จะใช้เตารีดรีดทับภาพที่น้องๆสร้างสรรค์ และให้เขาเก็บกระเป๋าที่เขาเพ้นด้วยตัวเองไว้ใช้ต่อไปได้ ในวันนั้นเรากำหนดธีมให้ว่าเป็น “ครอบครัวของฉัน

สื่อสารเรื่องรักธรรมชาติ

มาถึงตรงนี้ มุมมองของผมถูกทำให้เปลี่ยนไปตั้งแต่ผมได้เป็นกรรมการที่จะช่วยกันคัดว่า ภาพไหนองค์ประกอบครบถ้วน และจะได้รับรางวัลทุนการศึกษาเพิ่มเติม ....พี่ยาหยี เป็นกรรมการร่วม ท่านเป็นผู้บริหารที่จบมาทางด้านจิตวิทยาแชร์การดูภาพให้ผมทราบ พอสรุปใจความได้ว่า

“เด็กเล็กๆ สภาวะจิตของเขาจะ ใส ซื่อ บริสุทธิ์ ภาพที่เขาวาดลงไป เป็นการสื่อสารระหว่างความทรงจำในชีวิตของเขา ที่สะท้อนออกมาแบบตรงไปตรงมา."

"บางคนวาดภาพบ้าน มีภาพคนอีกคน หรือ มีภาพคนแก่ หรือ ภาพหมา ใช้สีทึบๆ ดำๆ เหมือนบอกเราว่าชีวิตเขาไม่มีอะไรสดใสเอาเสียเลย และเมื่อได้ลองสอบถามคุณครูท่านที่เป็นกรรมการร่วมถึงครอบครัวของเด็กคนนั้น ก็พบว่า เด็กหลายคนในโรงเรียนนี้ อยู่กับปู่ย่า หรือตายาย พ่อแม่ของเขาไม่ได้อยู่ด้วย เนื่องจากไปทำงานต่างถิ่น"

เรื่องราวของเด็ก คนนึ่งเขาต้องดูแลคุณปู่ที่กำลังป่วยอยู่ลำพังปู่-หลาน ระหว่างมาโรงเรียน จะมีหมา ที่อยู่เป็นเพื่อนคุณปู่ ก็ถูกถ่ายทอดผ่านภาพที่เขาระบายออกมา ฟังดูแล้วแอบห่วงนะครับ แต่หวังใจว่าความยากลำบากจะเป็นกำไรพลักดันชีวิตให้กับเด็กๆด้วยในเวลาเดียวกันครับ

สลับมุมมาที่ภาพสดใสบ้าง ลักษณะภาพไม่ได้หมองหม่นกันทุกคนนะครับ ส่วนมากแล้วเด็กๆ จะระบายสีสดใส ใช้สีฉูดฉาด จินตนาการ เราจะได้แอบมองวิธีการวาดและวิธีการลงสี หรือให้สีของเด็กๆ ที่แสดงถึงความมั่นใจในสภาวะอารมณ์ มีระดับอารมณ์ (EQ) อย่างไร จากกิจกรรมนี้

ลายเส้นปลาทู ตอน๔ขวบ สื่อสารครอบครัว

ในตอนท้ายเราช่วยกันเก็บรวมกระเป๋าที่น้องๆ เพ้นท์แล้วหลายร้อยใบ มาแขวนตากลมภายนอกอาคารเรียน จัดเป็นชั้นๆ ภาพเรื่องราวที่น้องๆ เพ้นท์ลงบนกระเป๋าพื้นสีขาว สื่อสารกับเราชัดเจนให้เห็นถึงความสุขของพวกเขาเวลาที่อยูกับครอบครัว ในหลากหลายบริบท ต่างจำนวนสมาชิก เราค่อยๆถือใบให้คะแนนเดินชมภาพฝีมือน้องๆไปเรื่อยๆ จนเรารู้สึกได้ว่า กิจกรรมนี้ไม่ได้ปลดปล่อยอารมณ์สุนทรีย์ของน้องเพียงฝ่ายเดียว ภาพของน้องๆ ได้ปลดปล่อยผมด้วย ภาพของเขา ขยายพื้นที่ในมุมมองของผมให้มีเพิ่มขึ้นกว่าเดิม ..

ครั้งนั้นผมยังไม่มีครอบครัว แต่กำลังอยากมีครอบครัว เลยแอบจดจำ และสังเคราะห์กิจกรรมนี้ไว้ขึ้นใจ เผื่อวันหนึ่งจะได้มานั่งมองภาพที่ลูกของตัวเองวาดบ้าง ถ้าหากมีโอกาส (คิดในใจครับ ^_^\)

ปลาทูวาดสื่อสารวันพ่อ ตอน๕ขวบ

มาถึงวันนี้ ปลาเข็ม ๙ขวบ ปลาทู ๗ขวบแล้ว เลื่อนฐานะตัวเองมาเป็นคุณพ่อลูกปฐมวัย ได้มีโอกาสมองภาพลูกตัวเองในหลายๆโอกาส และยังคงแอบอมยิ้มเสมอที่ ได้เห็นเขาวาดภาพ “ผู้ชายตัวอ้วน..มีแว่นบ้างไม่มีบ้าง กับภาพผู้หญิงสวยผมยาว จับมือกับเด็กชายเด็กผู้หญิง” อยู่ในภาพวาดเวลาที่พวกเขาวาดภาพเล่น หรือต้องวาดไปส่งคุณครูครับ