เย็นๆ วันอาทิตย์ที่ 4 กรกฎาคม พ.ศ. 2553 หลังจากที่มาพบคุณหมอแล้ว ช่วงกลางวัน คุณแม่ปลาพาปลาเข็มไปเยี่ยมปู่กับย่า ที่ร้าน และเริ่มรู้สึกหน่วงๆ ที่ท้อง คล้ายเป็นการส่งสัญญาณจากปลาทู ^^
เราจึงเปลี่ยนแผนที่จะไปเดินช็อบปิ้ง และพากันกลับมาบ้านจัดของ เพื่อเตรียมนำปลาเข็มไปฝากไว้ที่บ้านคุณป้าจีบ ป่าปี๊จัดการอาบน้ำให้ปลาเข็ม คุณแม่รีบทำรายงาน ๒ ฉบับที่ต้องส่งเจ้านายไปพร้อมๆ กับการเจ็บท้อง ๒ทุ่มกว่า ป้าจีบ มารับปลาเข็มที่บ้าน ปลาเข็มรู้จากที่ปี๊บอกว่า
"ป่าปี๊จะพามี๊ไป หาป้าหมอนะลูก น้องปลาทูจะออกมาแล้ว " ป่าปี๊บอก
" ค่ะ.. ปลา..ทู .. จะ .. ออก ..มา..แล้ว เร่อ ^^" ปลาเข็ม ถามปี๊
" หนูไปนอนบ้าน ป้าจีบ นะลูก ไม่งอแงนะ ไปหวัดดีม่ามี๊ ก่อน ไป! " ปลาเข็มพยักหน้า พร้อมเดิน ด๊อกแด๊ก ไปหาม่ามี๊
" ม่ามี๊ ปลอดภัย ด้วยนะ คะ !! ^_^ "
๒ทุ่มกว่า ก็เดินทางมาถึงที่ โรงพยาบาล นครธน ...
No one here .. but we're here ..
กราฟ สูงๆ ด้านขวาเป็นจำนวนครั้งที่คุณแม่เจ็บครรภ์ โดยช่องสเกล คือ ๑ นาที แปลคร่าวๆ ว่า เจ็บ อย่างต่อเนื่อง เห็นแล้วเจ็บแทน T_T
สู้! สู้!
Pla-two inside ^^
The Fourth of July ^^ 22.53pm. with 2990 k.
สิ่งสำคัญอีกสิ่งหนึ่งเวลานี้ ที่เราต้องให้ความสำคัญไม่แพ้การเอาใจใส่เด็กเล็กๆ อย่างเจ้าปลาทู คือ การผสานหัวใจน้อยๆ ดวงแรกของปลาเข็ม ให้ เข้าใจและซึมซับสิ่งใหม่ที่เกิดขึ้นในชีวิตเขา คือการที่จะมีใครอีกคนอยู่ในอ้อมอกคุณแม่ของเขาเวลานี้คือน้องชายของเขาที่ัยังไม่สามารถนั่งได้ พูดได้ เล่น หรือทานข้าวได้แบบปลาเข็มนั้น ไม่ได้มาทำให้ความรักที่ ป่าปี๊กับม่ามี๊ มีต่อปลาเข็มนั้นน้อยลงไปกว่าเดิมเลย
เราพยายามทำความเข้่าใจกับผู้คนโดยรอบก่อนเนิ่นๆ โดยเฉพาะญาติผู้ใหญ่ในการใช้คำพูดในลักษณะ "หมาหัวเน่า" "ไม่มีใครรักแล้ว" ฯลฯ ว่าทำร้ายหัวใจดวงน้อยๆ ที่เริ่มรู้เข้าใจภาษาแล้วมากแค่ไหน
๕ กค. ๕๓ ๔โมงเย็น เป็นเวลาที่ป่าปี๊จะไปรับปลาเข็ม ผู้เป็นพี่สาว มาพบกับน้องชาย "ปลาทู"ครั้งแรก... เป็นช่วงเวลาที่คุณลุงคุณป้า คุณปู่คุณย่า ทุกคนที่ใกล้ชิดเรารอเอาใจช่วยอย่างแอบกังวลนิดๆ ว่าจะไม่เป็นไปอย่างที่อยากให้เป็น
ป่าปี๊อุ้มปลาเข็มผ่านห้องเด็กเล็ก โดยเข้าใจว่า "ปลาทู" อยู่ในห้องเด็ก ซึ่งลึกๆแล้วเบาใจจะได้พาไปชี้ดูน้องที่หลัง แต่เหตุการณ์กลับเป็นว่าพอเปิดประตูห้องเข้ามา พยาบาลเขาพา "ปลาทู" มาให้คุณแม่กระตุ้นนม อยู่ก่อนแล้วและอยู่ในอ้อมกอดม่ามี๊อยู่เลยต่อหน้าต่อตา !?!
ปลาเข็มที่่ป่าปี๊อุ้มอยู่นั้น นิ่งไปนิดนึงไม่พูด แต่มองที่แม่ไม่วางสายตา มองแม่ ... มองน้อง ... ผมเคลื่อนตัวเขาเข้าไปให้กอดแม่ทันที และ บอกเขาว่านี่ไง น้องปลาทู ที่ปลาเข็มคุยกับน้องอยู่ทุกวันไงลูก น้องออกมาแล้วไง ^^ ลูบน้องซิลูก "ปลาทู"จะได้รู้ว่า เข็มมาหาแล้ว ^^ เข็มหอมน้องด้วยซิลูก ^^ เหตุการณ์ผ่านไปแบบลุ้นๆ พักหนึ่ง แล้วคุณย่าที่รอเจอปลาเข็มก็มาอุ้มปลาเข็มไปเล่นต่อ
"มาน...นิ่ม นิ่ม นะ" ^^ ปลาเข็มพูดยิ้มๆเมื่อได้จับน้อง
.
.
เฮ้อ! ลุ้นแทบแย่ ^_^
After shower ... look better ^^
ท่านอนจิ๊กโก๊
Platwo in warm room ^^ with lotto hint.
1st step
I am a man ! ^^
1st Formal meet the parent.
\
เจ้าปลาทู ขึ้นปกนิตยสารหัวสี ^^
เราจึงเปลี่ยนแผนที่จะไปเดินช็อบปิ้ง และพากันกลับมาบ้านจัดของ เพื่อเตรียมนำปลาเข็มไปฝากไว้ที่บ้านคุณป้าจีบ ป่าปี๊จัดการอาบน้ำให้ปลาเข็ม คุณแม่รีบทำรายงาน ๒ ฉบับที่ต้องส่งเจ้านายไปพร้อมๆ กับการเจ็บท้อง ๒ทุ่มกว่า ป้าจีบ มารับปลาเข็มที่บ้าน ปลาเข็มรู้จากที่ปี๊บอกว่า
"ป่าปี๊จะพามี๊ไป หาป้าหมอนะลูก น้องปลาทูจะออกมาแล้ว " ป่าปี๊บอก
" ค่ะ.. ปลา..ทู .. จะ .. ออก ..มา..แล้ว เร่อ ^^" ปลาเข็ม ถามปี๊
" หนูไปนอนบ้าน ป้าจีบ นะลูก ไม่งอแงนะ ไปหวัดดีม่ามี๊ ก่อน ไป! " ปลาเข็มพยักหน้า พร้อมเดิน ด๊อกแด๊ก ไปหาม่ามี๊
" ม่ามี๊ ปลอดภัย ด้วยนะ คะ !! ^_^ "
๒ทุ่มกว่า ก็เดินทางมาถึงที่ โรงพยาบาล นครธน ...
No one here .. but we're here ..
กราฟ สูงๆ ด้านขวาเป็นจำนวนครั้งที่คุณแม่เจ็บครรภ์ โดยช่องสเกล คือ ๑ นาที แปลคร่าวๆ ว่า เจ็บ อย่างต่อเนื่อง เห็นแล้วเจ็บแทน T_T
สู้! สู้!
Pla-two inside ^^
The Fourth of July ^^ 22.53pm. with 2990 k.
สิ่งสำคัญอีกสิ่งหนึ่งเวลานี้ ที่เราต้องให้ความสำคัญไม่แพ้การเอาใจใส่เด็กเล็กๆ อย่างเจ้าปลาทู คือ การผสานหัวใจน้อยๆ ดวงแรกของปลาเข็ม ให้ เข้าใจและซึมซับสิ่งใหม่ที่เกิดขึ้นในชีวิตเขา คือการที่จะมีใครอีกคนอยู่ในอ้อมอกคุณแม่ของเขาเวลานี้คือน้องชายของเขาที่ัยังไม่สามารถนั่งได้ พูดได้ เล่น หรือทานข้าวได้แบบปลาเข็มนั้น ไม่ได้มาทำให้ความรักที่ ป่าปี๊กับม่ามี๊ มีต่อปลาเข็มนั้นน้อยลงไปกว่าเดิมเลย
เราพยายามทำความเข้่าใจกับผู้คนโดยรอบก่อนเนิ่นๆ โดยเฉพาะญาติผู้ใหญ่ในการใช้คำพูดในลักษณะ "หมาหัวเน่า" "ไม่มีใครรักแล้ว" ฯลฯ ว่าทำร้ายหัวใจดวงน้อยๆ ที่เริ่มรู้เข้าใจภาษาแล้วมากแค่ไหน
๕ กค. ๕๓ ๔โมงเย็น เป็นเวลาที่ป่าปี๊จะไปรับปลาเข็ม ผู้เป็นพี่สาว มาพบกับน้องชาย "ปลาทู"ครั้งแรก... เป็นช่วงเวลาที่คุณลุงคุณป้า คุณปู่คุณย่า ทุกคนที่ใกล้ชิดเรารอเอาใจช่วยอย่างแอบกังวลนิดๆ ว่าจะไม่เป็นไปอย่างที่อยากให้เป็น
ป่าปี๊อุ้มปลาเข็มผ่านห้องเด็กเล็ก โดยเข้าใจว่า "ปลาทู" อยู่ในห้องเด็ก ซึ่งลึกๆแล้วเบาใจจะได้พาไปชี้ดูน้องที่หลัง แต่เหตุการณ์กลับเป็นว่าพอเปิดประตูห้องเข้ามา พยาบาลเขาพา "ปลาทู" มาให้คุณแม่กระตุ้นนม อยู่ก่อนแล้วและอยู่ในอ้อมกอดม่ามี๊อยู่เลยต่อหน้าต่อตา !?!
ปลาเข็มที่่ป่าปี๊อุ้มอยู่นั้น นิ่งไปนิดนึงไม่พูด แต่มองที่แม่ไม่วางสายตา มองแม่ ... มองน้อง ... ผมเคลื่อนตัวเขาเข้าไปให้กอดแม่ทันที และ บอกเขาว่านี่ไง น้องปลาทู ที่ปลาเข็มคุยกับน้องอยู่ทุกวันไงลูก น้องออกมาแล้วไง ^^ ลูบน้องซิลูก "ปลาทู"จะได้รู้ว่า เข็มมาหาแล้ว ^^ เข็มหอมน้องด้วยซิลูก ^^ เหตุการณ์ผ่านไปแบบลุ้นๆ พักหนึ่ง แล้วคุณย่าที่รอเจอปลาเข็มก็มาอุ้มปลาเข็มไปเล่นต่อ
"มาน...นิ่ม นิ่ม นะ" ^^ ปลาเข็มพูดยิ้มๆเมื่อได้จับน้อง
.
.
เฮ้อ! ลุ้นแทบแย่ ^_^
After shower ... look better ^^
ท่านอนจิ๊กโก๊
Platwo in warm room ^^ with lotto hint.
1st step
I am a man ! ^^
1st Formal meet the parent.
\
เจ้าปลาทู ขึ้นปกนิตยสารหัวสี ^^
ตอนนี้...น้องปลาทูอายุเท่าไรเเล้วครับ 555+
ตอบลบขออภัยที่เพิ่งมาเห็นคำถามครับ
ลบตอนนี้ปี 59 ปลาทู 6ขวบแล้วครับ อยู่ ป1ครับ ขอบคุณมากๆ ครับ