วันนี้ ปลาเข็ม อายุ ๑ ขวบ ๑๑ เดือนแ้ล้ว เดือนหน้า จะครบ ๒ขวบในวันที่ ๒๑ มีนาคม... ตลอดจะสองปีที่ผ่านมาเราไม่ได้้ นำสิ่งต่างๆ ที่เราอยากใส่ในหัวเขาอย่างเดียว แต่ในมุมกลับ เขากลับนำบางสิ่งที่เราเคยมีปัญหากับความคิดของตัวเองกลับมาเป็นคำตอบให้ ปี๊กับมี๊ด้วย ลองยกตัวอย่างสนุกๆ เพื่อให้เห็นภาพ ...
๑. หยุดอยู่บ้านวันหนึ่ง มี๊ ไปทำงาน ถึง ปี๊ทำกับข้าวให้ปลาเข็ม
แรกๆ รู้สึกเหนื่อย และกลัวกับการป้อนข้าวลูกอย่างแรง.. เพราะอยากป้อนแบบในหนัง คือ ป้อนคำ เคี้ยวเสร็จ อ้าปากรอคำต่อไป หรือใช้ช้อนให้ไม่เลอะ (ฝันกลางวันของพ่อมือใหม่คนหนึ่ง)
ครั้งนึง สังเกตว่า เมื่อปลาเข็มปฏิบัติในสิ่งที่นอกเหนือจากที่บอกได้ เช่น การสลับมือจับช้อน หรือการใช้มือจับกำก้อนข้าว พร้อมกับอีกมือถือช้อนตักกับข้าว สลับป้อนอาหารเข้าปากได้ เขาจะยิ้มดีใจ เลยบรรลุขั้นแรกของการปรับจิตให้เป็นสุขว่า "ความสุขต่างหากที่เป็นแรงขับให้ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งจนสำเร็จ"
๒. อีกวีรกรรมหนึ่งที่เรียกเสียงฮา คือ ไปทานสุกี้ เรือนเพชรกัน ปลาเข็มนั่งมอง คุณปู่ คุณย่า ใช้ตะเกียบ อยู่พักใหญ่....ตะเกียบจึงเป็นโจทย์ใหม่สุดในชีวิตเขาเวลานั้น เขาร้องขอใช้ตะเกียบด้วย... ได้เลย..ปี๊จัดให้
ปลาเข็มดีใจมากๆ หันมาหัวเราะดีใจกับทุกคนในโต๊ะที่กำลังมองดูเขาอยู่ ...
เขายังไม่หน่ำใจ โชว์ต่อ แต่คราวนี้ตำแหน่ง ตะเกียบไม่อยู่ในระนาบที่จะวางลูกชิ้นได้อีก วางทีไร ตกทุกทีไป
มาถึงตอนนี้เราทุกคนในโต๊ะ กำลังคิดว่าเขาจะยอมแพ้ หรือว่า จะทำสำเร็จอีกหรือไม่ ...และแล้ว สิ่งที่เราเห็นคือ ปลาเข็มเอามือขวารวบถือตะเกียบ แต่ เอามือซ้ายที่ถือลูกชิ้นไปชนติดก้ับตะเกียบแล้วด้วยมือทั้งสองก็พาลูกชิ้นเขาปากไป พร้อมทำหน้าสะใจ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น